Een computervirus is normaal gezien één van de grootste bedreigingen in ICT-land, maar met Covid-19 is er nu een ander soort virus dat op ICT-gebied dat net zo impactvol is gebleken voor onze klanten. Het is een katalysator geworden naar het nieuwe nu, een wereld waarin wij anders (samen)werken en communiceren met iedereen die ons (zakelijk) lief is.   

Zijn hardlopers doodlopers?
Stel je een markt voor die voorziet in het transport van reizigers. De vraag naar transport stijgt exponentieel en vliegtuigbouwers spelen daarop in door steeds weer te leveren.  Efficiënter, groter, vaker….er wordt volledig voorzien in de nieuwe reisbehoefte. Op enig moment staan alle vliegtuigen aan de grond en een nieuw probleem doet zich voor: de vliegtuigindustrie komt ruimte tekort om alles te parkeren, wielen worden vierkant van het lange stilstaan, een stoelendans ontstaat. Typisch gevalletje te hard van stapel lopen?

Covid-19 versnelt de digitale revolutie in de zorg
Wereldwijd is door Covid-19 in korte tijd voor iedereen een nieuwe werkwereld ontstaan, die van remote werken. Met daarbij de grote behoefte om elkaar te zien door middel van beeldbellen. Want nu fysiek samenkomen even niet meer kan, wil men het samenzijn mogelijk maken met virtuele ontmoetingen. Een visueel ingestelde maatschappij vormt de motorolie van onze processen. De explosieve toename van digitale beelden over de verschillende netwerken vragen om bandbreedte. Waar we opslagcapaciteit al zagen groeien van KB’s naar giga- en terrabytes, proberen we momenteel nog meer data door de lijnen te drukken. Covid-19 versnelt meer dan ooit de digitale revolutie. De toegang tot altijd en overal kunnen werken is een nutsvoorziening geworden. 

Verschillende vormen van contact bepalen de beeldbelbehoeftes
Binnen de zorg zijn razendsnel veel verschillende toepassingen geïmplementeerd om beeldbellen mogelijk te maken. Microsoft Teams, Zoom, Rainbow, Google Meet, Siilo en Starleaf, om maar eens een aantal applicaties te noemen, zijn als gevolg van het nieuwe nu versneld ingevoerd. Veelal zonder onderliggend Plan van Aanpak en het breder definiëren van de randvoorwaarden. Naar mijn mening een gemis voor de sleutel naar succes. Immers de verschillende vormen van contact bepalen voor een belangrijk deel de behoefte. Is er sprake van een cliënt – familie contact, een op afstand consulteren van de arts of multidisciplinaire afstemming intern? Ligt de behoefte bij interregionale samenwerking, is encryptie een voorwaarde of moet juist unified messaging de basis vormen? Vragen die de afgelopen maanden door de versnelde implementatie van beeldbellen in de zorg vaak onbeantwoord bleven. 

Kiezen voor de tool die alles in zich heeft is kiezen voor concessies
Het nieuwe nu schept veel mogelijkheden als het gaat om het creëren van draagvlak voor nieuwe technieken en toepassingen in de zorg en de versnelde invoering ervan. Echter, is bezinning en afbakening, een ontwerp op de tekentafel een vereiste voor een succesvolle implementatie. Kiezen voor de tool die alles in zich heeft is kiezen voor de concessies. Met andere woorden, de ultieme toepassing die alle doelgroepen en behoeftes afdekt bestaat niet. Alle gerelateerde samenwerkingsvormen en vereisten dienen in kaart gebracht te worden en vormen een pakket van eisen. Hoe beter deze grenzen gedefinieerd kunnen worden hoe duidelijker een eventuele keuze uitpakt en tevens het draagvlak ervan binnen de zorgorganisatie. 

Technische kennis van de applicaties is noodzakelijk, maar nog belangrijker het begeleiden naar een juiste keuze in samenhang met bestaande reguliere processen.